iránytű (język węgierski) edytuj

wymowa:
IPA/ˈiraːɲtyː/
podział przy przenoszeniu wyrazu: irány•tű
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kompas, busola
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. irány +
uwagi:
źródła: