intendent

intendent (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik administracyjny zarządzający sprawami gospodarczymi, zaopatrzeniem, wypłatami czy budynkami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	intendent	intendenci
dopełniacz	intendenta	intendentów
celownik	intendentowi	intendentom
biernik	intendenta	intendentów
narzędnik	intendentem	intendentami
miejscownik	intendencie	intendentach
wołacz	intendencie	intendenci

przykłady:

(1.1) Prawdziwą uroczystością w tem kółku, było pojawienie się znakomitego Turgota, gdy ten przyjeżdżał do Paryża z prowincyi, z Limuzynu, którego był intendentem, czyli gubernatorem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zawiadowca, rządca, główny nadzorca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intendentura ż, nadintendent mos

przym. intendencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. intendis → dozorujący

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) интендант m

źródła: