inteligentnie (język polski)

edytuj
wymowa:
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób inteligentny; w sposób świadczący o inteligencji, wiedzy, przemyśleniu
odmiana:
(1.1) inteligentnie; st. wyższy inteligentniej; st. najwyższy najinteligentniej
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mądrze, rozumnie, rezolutnie
antonimy:
(1.1) nieinteligentnie, lekkomyślnie, głupio, bezmyślnie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inteligentka ż, inteligencja ż, inteligent mos, inteligenckość ż
przym. inteligentny, inteligencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. inteligentny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: