instytut
instytut (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ĩw̃ˈstɨtut], AS: [ĩũ̯stytut], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) nazwa różnego typu instytucji, przede wszystkim naukowo-badawczych i dydaktycznych; zob. też instytut w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik instytut instytuty dopełniacz instytutu instytutów celownik instytutowi instytutom biernik instytut instytuty narzędnik instytutem instytutami miejscownik instytucie instytutach wołacz instytucie instytuty
- przykłady:
- (1.1) On uczy się w instytucie.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. instytutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. institutum
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Szkoła
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) institut
- angielski: (1.1) institute
- arabski: (1.1) مؤسسة ż, معهد
- białoruski: (1.1) інстытут m
- bułgarski: (1.1) институт m
- chiński standardowy: (1.1) 学院 (xuéyuàn)
- duński: (1.1) institut n
- esperanto: (1.1) instituto
- francuski: (1.1) institut
- interlingua: (1.1) instituto
- jidysz: (1.1) אינסטיטוט m (institut)
- kataloński: (1.1) institut m
- łaciński: (1.1) institutum n
- niemiecki: (1.1) Institut n
- rosyjski: (1.1) институт m
- szwedzki: (1.1) institut n
- ukraiński: (1.1) інститут m
- węgierski: (1.1) intézet
- wilamowski: (1.1) instytut
- włoski: (1.1) istituto m
- źródła:
instytut (język wilamowski) edytuj
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. institutum
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Wilamowski - Szkoła
- źródła: