instabil

instabil (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈɪnʃtabiːl] IPA: [ˈɪnstabiːl] IPA: [ɪnʃtaˈbiːl]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niestabilny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der instabile ein instabiler instabiler	die instabile eine instabile instabile	das instabile ein instabiles instabiles	die instabilen instabilen instabile
Gen.	słaba mieszana mocna	des instabilen eines instabilen instabilen	der instabilen einer instabilen instabiler	des instabilen eines instabilen instabilen	der instabilen instabilen instabiler
Dat.	słaba mieszana mocna	dem instabilen einem instabilen instabilem	der instabilen einer instabilen instabiler	dem instabilen einem instabilen instabilem	den instabilen instabilen instabilen
Akk.	słaba mieszana mocna	den instabilen einen instabilen instabilen	die instabile eine instabile instabile	das instabile ein instabiles instabiles	die instabilen instabilen instabile
stopień wyższy (Komparativ) instabiler- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der instabilere ein instabilerer instabilerer die instabilere eine instabilere instabilere das instabilere ein instabileres instabileres die instabileren instabileren instabilere Gen. słaba mieszana mocna des instabileren eines instabileren instabileren der instabileren einer instabileren instabilerer des instabileren eines instabileren instabileren der instabileren instabileren instabilerer Dat. słaba mieszana mocna dem instabileren einem instabileren instabilerem der instabileren einer instabileren instabilerer dem instabileren einem instabileren instabilerem den instabileren instabileren instabileren Akk. słaba mieszana mocna den instabileren einen instabileren instabileren die instabilere eine instabilere instabilere das instabilere ein instabileres instabileres die instabileren instabileren instabilere
stopień najwyższy (Superlativ) instabilst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der instabilste ein instabilster instabilster die instabilste eine instabilste instabilste das instabilste ein instabilstes instabilstes die instabilsten instabilsten instabilste Gen. słaba mieszana mocna des instabilsten eines instabilsten instabilsten der instabilsten einer instabilsten instabilster des instabilsten eines instabilsten instabilsten der instabilsten instabilsten instabilster Dat. słaba mieszana mocna dem instabilsten einem instabilsten instabilstem der instabilsten einer instabilsten instabilster dem instabilsten einem instabilsten instabilstem den instabilsten instabilsten instabilsten Akk. słaba mieszana mocna den instabilsten einen instabilsten instabilsten die instabilste eine instabilste instabilste das instabilste ein instabilstes instabilstes die instabilsten instabilsten instabilste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) unstabil

antonimy:

(1.1) stabil

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Instabilität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. instabilis

uwagi:

źródła:

instabil (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niestabilny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) stabil

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. instabil

uwagi:

źródła: