inskrypcja
inskrypcja (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ĩw̃ˈskrɨpt͡sʲja], AS: [ĩũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. trwały, pamiątkowy napis zwykle wykuty w kamieniu, czasem wyryty w metalu lub drewnie; zob. też inskrypcja w Wikipedii
- (1.2) daw. praw. wpis w księdze wieczystej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inskrypcja inskrypcje dopełniacz inskrypcji inskrypcji / przest. inskrypcyj[1] celownik inskrypcji inskrypcjom biernik inskrypcję inskrypcje narzędnik inskrypcją inskrypcjami miejscownik inskrypcji inskrypcjach wołacz inskrypcjo inskrypcje
- przykłady:
- (1.1) Około tysiąc linii tekstu inskrypcji zostało wyrytych na skale około 100 metrów nad drogą[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kamienna / grecka / łacińska / stosowna / wyryta inskrypcja • język inskrypcji • inskrypcja głosi • odczytać inskrypcję
- (1.2) obciążony inskrypcjami
- synonimy:
- (1.1) epigraf
- (1.2) intabulacja
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. inskrypcyjny
- przysł. inskrypcyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. inscriptio → napis[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) inscription
- duński: (1.1) inskription w, indskrift w
- francuski: (1.1) inscription ż
- hiszpański: (1.1) inscripción ż
- niemiecki: (1.1) Inschrift ż
- portugalski: (1.1) inscrição ż
- włoski: (1.1) iscrizione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „inskrypcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Internetu
- ↑ Hasło „inskrypcja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.