inskrypcja (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ĩw̃ˈskrɨpt͡sʲja], AS[ĩũ̯skrypcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. trwały, pamiątkowy napis zwykle wykuty w kamieniu, czasem wyryty w metalu lub drewnie; zob. też inskrypcja w Wikipedii
(1.2) daw. praw. wpis w księdze wieczystej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Około tysiąc linii tekstu inskrypcji zostało wyrytych na skale około 100 metrów nad drogą[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kamienna / grecka / łacińska / stosowna / wyryta inskrypcja • język inskrypcji • inskrypcja głosiodczytać inskrypcję
(1.2) obciążony inskrypcjami
synonimy:
(1.1) epigraf
(1.2) intabulacja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) napis
(1.2) wpis
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. inskrypcyjny
przysł. inskrypcyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. inscriptionapis[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „inskrypcja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. z Internetu
  3. Hasło „inskrypcja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.