inkwizytorski

inkwizytorski (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. związany z inkwizytorem, dotyczący inkwizytora; złożony z inkwizytorów

przymiotnik jakościowy

(2.1) mający cechy inkwizytora: podejrzliwy, czujny, bezwzględny, surowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	inkwizytorski		inkwizytorska	inkwizytorskie	inkwizytorscy	inkwizytorskie
dopełniacz	inkwizytorskiego		inkwizytorskiej	inkwizytorskiego	inkwizytorskich
celownik	inkwizytorskiemu		inkwizytorskiej	inkwizytorskiemu	inkwizytorskim
biernik	inkwizytorskiego	inkwizytorski	inkwizytorską	inkwizytorskie	inkwizytorskich	inkwizytorskie
narzędnik	inkwizytorskim		inkwizytorską	inkwizytorskim	inkwizytorskimi
miejscownik	inkwizytorskim		inkwizytorskiej	inkwizytorskim	inkwizytorskich
wołacz	inkwizytorski		inkwizytorska	inkwizytorskie	inkwizytorscy	inkwizytorskie
nie stopniuje się

przykłady:

(2.1) Policjantka zadawała nieprzyjemne, inkwizytorskie pytania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inkwizytor mos, inkwizycja ż

przym. inkwizycyjny

przysł. inkwizycyjnie, inkwizytorsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. inkwizytor + -ski

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) інквізітарскі; (2.1) інквізітарскі
• bułgarski: (1.1) инквизиторски
• duński: (1.1) inkvisitorisk; (2.1) inkvisitorisk
• rosyjski: (1.1) инквизиторский; (2.1) инквизиторский
• słowacki: (1.1) inkvizítorský
• ukraiński: (1.1) інквізиторський; (2.1) інквізиторський

źródła: