inkubator

inkubator (język polski)

inkubator (1.1) dla noworodka

inkubator (1.2) do wylęgu

wymowa:

IPA: [ˌĩŋkuˈbatɔr], AS: [ĩŋkubator], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. urządzenie do podtrzymywania procesów życiowych wcześniaków w ściśle kontrolowanych warunkach; zob. też inkubator w Wikipedii

(1.2) zootechn. urządzenie do sztucznego wylęgu piskląt

(1.3) ekon. przen. podmiot inwestujący w nowe przedsiębiorstwa

(1.4) przen. miejsce z dogodnymi warunkami rozwoju

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	inkubator	inkubatory
dopełniacz	inkubatora	inkubatorów
celownik	inkubatorowi	inkubatorom
biernik	inkubator	inkubatory
narzędnik	inkubatorem	inkubatorami
miejscownik	inkubatorze	inkubatorach
wołacz	inkubatorze	inkubatory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) wylęgarka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. inkubatornia ż, inkubacja ż

czas. inkubować

przym. inkubacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. incubo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) incubator; (1.3) incubator
• arabski: (1.1) حاضنة ż
• baskijski: (1.1) inkubagailu; (1.2) inkubagailu
• bułgarski: (1.1) кувьоз m; (1.2) инкубатор m
• hiszpański: (1.1) incubadora ż; (1.2) incubadora ż
• litewski: (1.2) inkubatorius m
• niemiecki: (1.1) Brutkasten m, Inkubator m; (1.2) Brutapparat m
• nowogrecki: (1.1) επωαστήρας m
• włoski: (1.1) incubatrice ż; (1.2) incubatoio m, incubatrice ż; (1.3) incubatore m

źródła: