wymowa:
IPA[ˌĩɲiˈt͡sʲjat͡sʲja], AS[ĩńicʹi ̯acʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rozpoczęcie czynności, procesu działania
(1.2) ceremonia przyjęcia nowego członka
(1.3) wtajemniczenie w coś, zaznajomienie się z czymś nowym, zapoznanie się
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Musimy jej podziękować za inicjację tych cudownych spotkań.
(1.2) Warunkiem koniecznym odbycia inicjacji w sekcie jest wpłacenie dużej sumy na jej konto.
(1.3) Kasia często się chwali, że przeszła inicjację seksualną w wieku 15 lat.
składnia:
kolokacje:
(1.3) inicjacja seksualna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. inicjować, zainicjować
rzecz. inicjator m, inicjatorka ż, inicjowanie n, zainicjowanie n, inicjał mrz
przym. inicjacyjny, inicjatorski
przysł. inicjacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. initiatio[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „inicjacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.