infamia

infamia (język polski)

wymowa:

IPA: [ĩnˈfãmʲja], AS: [ĩnfãmʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. praw. w dawnym prawie polskim: kara polegająca na sądowym pozbawieniu czci i praw obywatelskich

(1.2) przest. pozbawienie kogoś dobrego imienia, czyn niegodny, haniebny narażający na utratę dobrego imienia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	infamia	infamie
dopełniacz	infamii	infamii
celownik	infamii	infamiom
biernik	infamię	infamie
narzędnik	infamią	infamiami
miejscownik	infamii	infamiach
wołacz	infamio	infamie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) niesława, hańba, sromota

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infamis m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infamia → niesława

uwagi:

tłumaczenia:

• łaciński: (1.2) infamia ż
• włoski: (1.2) infamia ż

źródła:

infamia (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ĩɱ.'fa.mja]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hańba

(1.2) podłość, nikczemność

odmiana:

(1) lp infamia; lm infamias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) deshonra, descrédito

(1.2) maldad, vileza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infamación ż

przym. infame, infamatorio, infamante

czas. infamar

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infamia

uwagi:

źródła:

infamia (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hańba, niesława, infamia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. infamar

przym. infame, infamante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

infamia (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) niesława, hańba

(1.2) bezecność

(1.3) obraza, obelga

odmiana:

(1) infami|a, ~ae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	infamia	infamiae
dopełniacz	infamiae	infamiārum
celownik	infamiae	infamiīs
biernik	infamiam	infamiās
ablatyw	infamiā	infamiīs
wołacz	infamia	infamiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. infamo

przym. infamis

przysł. infamiter

rzecz. infamatio ż, infamator m

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infamis < łac. in- + fama

uwagi:

źródła:

infamia (język włoski)

wymowa:

IPA: /inˈfamja/

podział przy przenoszeniu wyrazu: in•fa•mia

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hańba, niesława, infamia

(1.2) niegodziwość, nikczemność, podłość

(1.3) oszczerstwo, obelga

(1.4) pot. żart. paskudztwo, ohyda

odmiana:

(1.1-4) lp infamia; lm infamie

przykłady:

(1.3) Le sue parole sono un'infamia. → Jego/Jej słowa są oszczerstwem.

(1.4) Questo quadro è un'infamia. → Ten obraz to paskudztwo.

składnia:

kolokacje:

(1.2) commettere infamie → popełnić niegodziwości

synonimy:

(1.1) abiezione, abominio, disdoro, disonore, ignominia, infamità, onta, vergogna

(1.2) carognata, infamità, iniquità, nefandezza, ribalderia, scellerataggine, scelleratezza

(1.3) calunnia, contumelia

(1.4) abominio, obbrobrio, orrore, porcheria, scempio, schifo

antonimy:

(1.1) onorabilità, onore, stima

(1.4) capolavoro, gioiello

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. infamità ż, infamatore m, infamatrice ż

czas. infamare, infamarsi

przym. infame, infamante, infamato, infamatorio, infamatore

przysł. infamemente

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. infamia < łac. infamis < łac. in- + fama

uwagi:

źródła: