indolentny
indolentny (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) rzad. zobojętniały, bierny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik indolentny indolentna indolentne indolentni indolentne dopełniacz indolentnego indolentnej indolentnego indolentnych celownik indolentnemu indolentnej indolentnemu indolentnym biernik indolentnego indolentny indolentną indolentne indolentnych indolentne narzędnik indolentnym indolentną indolentnym indolentnymi miejscownik indolentnym indolentnej indolentnym indolentnych wołacz indolentny indolentna indolentne indolentni indolentne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indolencja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. indolencja + -ny < łac. indolentia → nieczułość na ból[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „indolencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
