indevitatus
indevitatus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieunikniony[1]
- odmiana:
- (1) indevitat|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik indevitatus indevitata indevitatum indevitatī indevitatae indevitata dopełniacz indevitatī indevitatae indevitatī indevitatōrum indevitatārum indevitatōrum celownik indevitatō indevitatae indevitatō indevitatīs biernik indevitatum indevitatam indevitatum indevitatōs indevitatās indevitata ablatyw indevitatō indevitatā indevitatō indevitatīs wołacz indevitate indevitata indevitatum indevitatī indevitatae indevitata
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 329.