indbydelse

indbydelse (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈenˌbyˀðəlsə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zaproszenie

odmiana:

(1.1) en indbydelse, indbydelsen, indbydelser, indbydelserne

przykłady:

(1.1) Manden afviste præstens indbydelse til at deltage i ceremonien. Kvinden tog den imod. → Mężczyzna odrzucił zaproszenie księdza do wzięcia udziału w ceremonii. Kobieta je przyjęła.

składnia:

kolokacje:

(1.1) indbydelseskort n

synonimy:

(1.1) invitation

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. indbyde

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: