imputacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌĩmpuˈtaʦ̑ʲja], AS[ĩmputacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) posądzenie, przypisanie komuś złych intencji
(1.2) mat. uzupełnienie brakujących danych przez wartości sztucznie skonstruowane, np. przez średnią danej zmiennej, w celu zastosowania metod statystycznych wymagających pełnych danych; zob. też imputacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. imputować ndk.
rzecz. imputowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. imputatio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „imputacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.