impresor (język polski) edytuj

 
warsztat impresora (1.1) uwieczniony na obrazie
wymowa:
[uwaga 1] IPA[ĩmˈprɛsɔr], AS[ĩmpresor], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. drukarz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój dziad był impresorem, mój ojciec takoż, więc i ja impresowi poświęcić się zamierzam.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. impres m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. impressornaciskający, tłoczący[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: drukarz
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2.   Hasło „impresor” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 86.