wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ĩmˈpɔstɔr], AS: [ĩmpostor], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. człowiek podszywający się pod czyjś tytuł lub godność[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. imposter
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. impostor
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „impostor” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
bryt. (RP) IPA: /ɪmˈpɒstə/, X-SAMPA: /Im"pQst@/
amer. IPA: /ɪmˈpɑstɚ/, X-SAMPA: /Im"pAst@`/
podział przy przenoszeniu wyrazu: impostor
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) oszust podszywający się pod kogoś
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) marital impostoroszust matrymonialny
synonimy:
(1.1) imposter
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imposture
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: