imperializm (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. polityka zagraniczna oparta o militaryzm, dążenie do podporządkowania sobie innych krajów, stania się imperium
(1.2) polit. w marksizmie: ostatnie stadium kapitalizmu, cechujące się koncentracją produkcji i kapitału, a także nieobecnością wolnej konkurencji, a zamiast niej panowaniem monopoli
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Było to spowodowane, jak się wyraził, „amerykańskim imperializmem”.
(1.2) Po pewnym czasie sekretarz propagandy Komitetu Wojewódzkiego wezwał mnie do siebie na dywanik i dał mi ostrą reprymendę, że po pierwszerozpowszechniam nielegalną literaturę, po drugiezatruwam młode umysły początkujących literatów miazmatami wrogiego imperializmu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kapitalizm monopolistyczny
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) polityka
hiponimy:
(1.1) kolonializm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imperialista mos, imperialistka ż, imperator mos, imperium n, imperialność ż
przym. imperialistyczny, imperialny
przym. imperialistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. impérialisme[3] < łac. imperialiswładczy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Panopticum, Tadeusz Kwiatkowski, 1995 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. imperializm[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. imperator, imperialist, imperiya
przym. imperialist
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: