immanentny

immanentny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. taki, który nie wynika z działań zewnętrznych, tkwiący w naturze czegoś; zawarty w czymś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	immanentny		immanentna	immanentne	immanentni	immanentne
dopełniacz	immanentnego		immanentnej	immanentnego	immanentnych
celownik	immanentnemu		immanentnej	immanentnemu	immanentnym
biernik	immanentnego	immanentny	immanentną	immanentne	immanentnych	immanentne
narzędnik	immanentnym		immanentną	immanentnym	immanentnymi
miejscownik	immanentnym		immanentnej	immanentnym	immanentnych
wołacz	immanentny		immanentna	immanentne	immanentni	immanentne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) filozofia immanentna

synonimy:

(1.1) przynależny, inherentny, integralny, nieusuwalny, niezbywalny

antonimy:

(1.1) transcendentny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. immanencja ż, immanentność ż, immanentyzm mrz

przysł. immanentnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. immanens, D. immanentis (= pozostający w czymś)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) immanent
• białoruski: (1.1) іманентны
• niemiecki: (1.1) immanent, innewohnend
• rosyjski: (1.1) имманентный
• ukraiński: (1.1) іманентний

źródła: