imitacja
imitacja (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzecz udająca, naśladująca inną rzecz
- (1.2) czynność polegająca na udawaniu, naśladowaniu czegoś; naśladowanie
- (1.3) muz. technika polifoniczna polegająca na powtórzeniu melodii z jednego głosu przez inny; zob. też imitacja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik imitacja imitacje dopełniacz imitacji imitacji / przest. imitacyj[1] celownik imitacji imitacjom biernik imitację imitacje narzędnik imitacją imitacjami miejscownik imitacji imitacjach wołacz imitacjo imitacje
- składnia:
- (1.1-2) imitacja + D.
- synonimy:
- (1.1) atrapa, erzac, ersatz, namiastka, substytut, surogat, pot. podróbka
- (1.2) naśladowanie, imitatorstwo, imitacjonizm, naśladownictwo, mimesis, fałszerstwo
- antonimy:
- (1.1) oryginał
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. imitatywność ż, imitowanie n
- przym. imitatywny, imitacyjny
- czas. imitować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) imitation; (1.2) imitation, imitating; (1.3) imitation
- białoruski: (1.1) імітацыя ż
- bułgarski: (1.1) имитация ż; (1.2) имитация ż; (1.3) имитация ż
- niemiecki: (1.1) Imitation ż; (1.2) Imitation ż; (1.3) Imitation ż
- źródła:
- ↑ Hasło „imitacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.