iluminator

iluminator (język polski)

iluminator (1.1)

iluminator (1.2)

iluminator (1.1) i kaligraf

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lotn. okienko w samolocie

(1.2) żegl. wodoszczelne okienko w na statku; zob. też iluminator (żeglarstwo) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) średniowieczny artysta-rzemieślnik, który zdobił księgi; zob. też iluminator (zawód) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iluminator	iluminatory
dopełniacz	iluminatora	iluminatorów
celownik	iluminatorowi	iluminatorom
biernik	iluminator	iluminatory
narzędnik	iluminatorem	iluminatorami
miejscownik	iluminatorze	iluminatorach
wołacz	iluminatorze	iluminatory

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	iluminator	iluminatorzy
dopełniacz	iluminatora	iluminatorów
celownik	iluminatorowi	iluminatorom
biernik	iluminatora	iluminatorów
narzędnik	iluminatorem	iluminatorami
miejscownik	iluminatorze	iluminatorach
wołacz	iluminatorze	iluminatorzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) okno

(1.2) okno

(2.1) ilustrator

hiponimy:

(1.2) bulaj, świetlik

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. iluminacja ż, iluminowanie n, iluminant m, iluminizm m, iluminatorstwo n, lumen m

czas. iluminować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też iluminator w Wikipedii

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) ілюмінатар m; (2.1) мініяцюрыст m
• bułgarski: (1.1) илюминатор m; (1.2) илюминатор m
• esperanto: (1.1) luko; (1.2) luko; (2.1) iluministo
• rosyjski: (1.2) иллюминатор m
• włoski: (1.1) oblò m

źródła: