idiolekt
idiolekt (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. zbiór indywidualnych cech mowy danego rozmówcy; zob. też idiolekt w Wikipedii
- (1.2) liter. zbiór indywidualnych cech języka danego dzieła literackiego
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik idiolekt idiolekty dopełniacz idiolektu idiolektów celownik idiolektowi idiolektom biernik idiolekt idiolekty narzędnik idiolektem idiolektami miejscownik idiolekcie idiolektach wołacz idiolekcie idiolekty
- przykłady:
- (1.1) Możemy powiedzieć, że idiolekt jest językiem (lektem) konkretnej (pojedynczej) osoby[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) język osobniczy[2], język indywidualny, mowa jednostkowa[3]
- (1.2) idiostyl
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) lekt, odmiana językowa
- hiponimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. idiolektalny, idiomatyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) idiolect
- baskijski: (1.1) idiolekto
- bułgarski: (1.1) идиолект m
- chorwacki: (1.1) idiolekt m
- czeski: (1.1) idiolekt m
- duński: (1.1) idiolekt w
- francuski: (1.1) idiolecte m
- hiszpański: (1.1) idiolecto m
- indonezyjski: (1.1) idiolek
- kataloński: (1.1) idiolecte m
- niemiecki: (1.1) Idiolekt m
- norweski (bokmål): (1.1) idiolekt m
- norweski (nynorsk): (1.1) idiolekt m/ż
- nowogrecki: (1.1) ιδιόλεκτο n, ιδιόλεκτος ż
- serbski: (1.1) идиолект m
- słowacki: (1.1) idiolekt m
- słoweński: (1.1) idiolekt m
- źródła:
- ↑ F. Grucza, O języku, językach i lingwistyce, dostęp 27.01.2019
- ↑ j (pl). W: Słownik słów kluczowych językoznawstwa slawistycznego [on-line]. Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk. [dostęp 2018-11-02].
- ↑ idiolekt (pl). W: Dobryslownik.pl — słownik języka polskiego i poradnia językowa [on-line]. dobryslownik.pl. [dostęp 2018-11-02].
- ↑ Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 170.
idiolekt (język chorwacki) edytuj
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) individualni govor, individualni jezik
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) idiom, jezični varijetet
- hiponimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
idiolekt (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik idiolekt idiolekty dopełniacz idiolektu idiolektů celownik idiolektu idiolektům biernik idiolekt idiolekty wołacz idiolekte idiolekty miejscownik idiolektu idiolektech narzędnik idiolektem idiolekty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
idiolekt (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.