hurtig

hurtig (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈhurdi]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szybki, prędki

odmiana:

(1.1) hurtig, hurtigt, hurtige; st. wyższy hurtigere; st. najwyższy hurigst

przykłady:

(1.1) Intet er hurtigere end lyset. → Nic nie jest szybsze od światła.

(1.1) Ishockey er en hurtig holdsport, der spilles på enten naturlig is eller kunstig is i haller. → Hokej na lodzie to szybki sport zespołowy rozgrywany albo na naturalnym lodzie albo na sztucznym lodzie w halach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hastig, rask

antonimy:

(1.1) langsom

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hurtighed w

przysł. hurtigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. hurtig

uwagi:

źródła:

hurtig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈhɪntɐˌlɪstɪç] IPA: [ˈhɪntɐˌlɪstɪk]

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przest. prędki, żwawy, chyży

w funkcji przysłówka

(2.1) przest. prędko, żwawo, chyżo

odmiana:

(1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der hurtige ein hurtiger hurtiger	die hurtige eine hurtige hurtige	das hurtige ein hurtiges hurtiges	die hurtigen hurtigen hurtige
Gen.	słaba mieszana mocna	des hurtigen eines hurtigen hurtigen	der hurtigen einer hurtigen hurtiger	des hurtigen eines hurtigen hurtigen	der hurtigen hurtigen hurtiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem hurtigen einem hurtigen hurtigem	der hurtigen einer hurtigen hurtiger	dem hurtigen einem hurtigen hurtigem	den hurtigen hurtigen hurtigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den hurtigen einen hurtigen hurtigen	die hurtige eine hurtige hurtige	das hurtige ein hurtiges hurtiges	die hurtigen hurtigen hurtige
stopień wyższy (Komparativ) hurtiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der hurtigere ein hurtigerer hurtigerer die hurtigere eine hurtigere hurtigere das hurtigere ein hurtigeres hurtigeres die hurtigeren hurtigeren hurtigere Gen. słaba mieszana mocna des hurtigeren eines hurtigeren hurtigeren der hurtigeren einer hurtigeren hurtigerer des hurtigeren eines hurtigeren hurtigeren der hurtigeren hurtigeren hurtigerer Dat. słaba mieszana mocna dem hurtigeren einem hurtigeren hurtigerem der hurtigeren einer hurtigeren hurtigerer dem hurtigeren einem hurtigeren hurtigerem den hurtigeren hurtigeren hurtigeren Akk. słaba mieszana mocna den hurtigeren einen hurtigeren hurtigeren die hurtigere eine hurtigere hurtigere das hurtigere ein hurtigeres hurtigeres die hurtigeren hurtigeren hurtigere
stopień najwyższy (Superlativ) hurtigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der hurtigste ein hurtigster hurtigster die hurtigste eine hurtigste hurtigste das hurtigste ein hurtigstes hurtigstes die hurtigsten hurtigsten hurtigste Gen. słaba mieszana mocna des hurtigsten eines hurtigsten hurtigsten der hurtigsten einer hurtigsten hurtigster des hurtigsten eines hurtigsten hurtigsten der hurtigsten hurtigsten hurtigster Dat. słaba mieszana mocna dem hurtigsten einem hurtigsten hurtigstem der hurtigsten einer hurtigsten hurtigster dem hurtigsten einem hurtigsten hurtigstem den hurtigsten hurtigsten hurtigsten Akk. słaba mieszana mocna den hurtigsten einen hurtigsten hurtigsten die hurtigste eine hurtigste hurtigste das hurtigste ein hurtigstes hurtigstes die hurtigsten hurtigsten hurtigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hurtigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hurtig (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szybki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hurtig (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szybki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

hurtig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) żwawy, dziarski

(1.2) zuchwały, mający tupet

odmiana:

(1.1-2) hurtig, hurtigt, hurtiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pigg

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hurtighet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: