horca

horca (język gaskoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. roln. kosiarka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

horca (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈoɾ.ka]

homofon: orca

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szubienica

(1.2) widły

(1.3) podpórka (pod gałęzie)

odmiana:

(1) lm horcas

przykłady:

(1.1) El cuatrero fue condenado a muerte y murió en la horca. → Koniokrad został skazany na śmierć i zginął na szubienicy.

składnia:

kolokacje:

(1.2) horca de ajos → sznur czosnku • horca de cebollas → sznur cebuli

synonimy:

(1.1) patíbulo, cadalso, pena, tormento

(1.2) horqueta

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ahorcar

przym. horcado

rzecz. horcadura ż, horcajo m, horcajadas ż, horqueta ż

zdrobn. horquilla ż, horcajadillas ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. furca

uwagi:

źródła: