homofonia

homofonia (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxɔ̃mɔˈfɔ̃ɲja], AS: [χõmofõńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) styl utworów muzycznych, w których jeden głos dominuje nad pozostałymi, które stanowią akompaniament

(1.2) jęz. identyczność fonetyczna między wyrazami o różnej pisowni i różnym znaczeniu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. homofoniczny

rzecz. homofon

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr.

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) homofoni w; (1.2) homofoni w
• francuski: (1.1) homophonie ż; (1.2) homophonie ż
• hiszpański: (1.1) homofonía ż; (1.2) homofonía ż
• nowogrecki: (1.1) ομοφωνία ż; (1.2) ομοφωνία ż

źródła: