wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co hojne; cecha tych, którzy hojni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Chciwość pociąga mnie znacznie bardziej, niż hojność.
składnia:
(1.1) hojność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szczodrość, szczodrobliwość
antonimy:
(1.1) skąpstwo, chytrość, sknerstwo
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. hojny
przysł. hojnie, hojno
związki frazeologiczne:
kto się zbytecznie hojnością unosi, sam potem często o jałmużnę prosi
etymologia:
(1.1) pol. hojny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „hojność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Hasło „hojność” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.