hlaupa

hlaupa (język islandzki)

kona hleypir (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈl̥œyːb̥a] [ˈl̥jouːb̥] [ˈl̥ʏːb̥ʏm] [ˈl̥œyːb̥ɪθ]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) biec

(1.2) kurczyć się

(1.3) hlaupa upp → zerwać się, wstać nagle

odmiana:

(1.1-3) að hlaupa, hljóp, hlupum, hlaupið

przykłady:

(1.1) Ég hljóp inn í húsið og lokaði glugganum. → Wbiegłem do domu i zamknąłem okno.

(1.1) Við megum hlaupa vegalengdina á tíu sekúndum. → Musimy przebiec tę drogę w dziesięć sekund.

(1.1) Ökumaðurinn hafði misst stjórn á bílnum þegar hundur hljóp í veg fyrir bílinn. → Kierowca stracił kontrolę nad pojazdem, kiedy pies wbiegł na szosę.

(1.1) Hlauptu strax til mín! → Natychmiast do mnie przybiegnij!

(1.1) Hann tók peninga og hljóp síðan út. → Zabrał pieniądze i wybiegł.

(1.1) Á 19. (= nítjándu) öld hljóp mikill kraftur í sjálfstæðisbaráttu Íslendinga. → W dziewiętnastym wieku Islandczycy podwoili swoje starania w walce o niepodległość.

składnia:

kolokacje:

(1.1) að hlaupa í burtu → zbiec, uciec • að hlaupa á miklum hraða → biec z dużą szybkością • að hlaupa í kapp við e-n → ścigać się z kimś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hlaup

czas. hleypa

związki frazeologiczne:

hlaupa lífi • hlaupa undir bagga með e-m • hlaupa af sér hornin • hlaupa eins og fætur toga

etymologia:

st.nord. hlaupa << pragerm. *xlaupanan; por. szw. löpa, duń. løbe, nbk. løpe; st.ang. hleapan (ang. leap), niem. laufen, niderl. lopen, goc. 𐌿𐍃𐌷𐌻𐌰𐌿𐍀𐌰𐌽 (us-hlaupan); słowo nieodnalezione poza językami germańskimi, niewiadomego pochodzenia

uwagi:

zobacz też: czasowniki mocne w języku islandzkim oraz podstawowe czasowniki

źródła: