hinterlegen

hinterlegen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [hɪntɐˈleːɡn̩] ​ IPA: [hɪntɐˈleːktə] IPA: [hɪntɐˈleːkt]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) deponować, zdeponować, zostawiać, zostawić

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(2.1) reg. kłaść z tyłu/do tyłu, położyć z tyłu/do tyłu

odmiana:

(1.1) hinterleg|en, hinterlegte, hinterlegt (haben)

(2.1) hinterleg|en, legte hinter, hintergelegt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Hinterlage ż, Hinterlegung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: legen • ablegen • anlegen • auflegen • auslegen • belegen • beilegen • darlegen • durchlegen • einlegen • erlegen • herlegen • hinlegen • hinterlegen • nachlegen • umlegen • unterlegen • überlegen • verlegen • vorlegen • weglegen • zerlegen • zulegen • zurücklegen

źródła: