herausfallen

herausfallen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [hɛˈʁaʊ̯sˌfalən]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wypadać, wypaść

odmiana:

(1.1) herausfallen (fällt heraus), fiel heraus, herausgefallen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Herausfallen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fallen • ausfallen • auseinanderfallen • herausfallen

źródła: