helikon

helikon (język polski)

helikon (1.1)

wymowa:

IPA: [xɛˈlʲikɔ̃n], AS: [χelʹikõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument dęty blaszany; zob. też helikon (instrument) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	helikon	helikony
dopełniacz	helikonu	helikonów
celownik	helikonowi	helikonom
biernik	helikon	helikony
narzędnik	helikonem	helikonami
miejscownik	helikonie	helikonach
wołacz	helikonie	helikony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. heligonka ż

przym. helikonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) helicon
• czeski: (1.1) helikon
• słowacki: (1.1) heligón m

źródła:

helikon (język czeski)

helikon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. helikon

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	helikon	helikony
dopełniacz	helikonu	helikonů
celownik	helikonu	helikonům
biernik	helikon	helikony
wołacz	helikone	helikony
miejscownik	helikonu	helikonech
narzędnik	helikonem	helikony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. helikonový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: