heiligen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈhaɪ̯lɪɡn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) święcić, uświęcać, poświęcić
odmiana:
(1.1)[1] heiligen (heiligt), heiligte, geheiligt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Heiligen n, Heiligung ż, Heiligkeit ż, Heiliger m, Heilige ż
przym. helig
przysł. helig
związki frazeologiczne:
der Zweck heiligt die Mittel
etymologia:
uwagi:
zobacz też: heiligenentheiligen
źródła: