heca
heca (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. przest. zabawna sytuacja najczęściej wywołująca zaskoczenie
- (1.2) pot. przest. zdarzenie lub ciąg zdarzeń wywołujący zamieszanie i mający negatywne skutki
- (1.3) daw. cyrk, w którym szczuto psami zwierzęta oraz uprawiano woltyżerkę w formie rozrywki dla widzów[1]
- (1.4) daw. łow. naganka myśliwska[1]
- (1.5) daw. skoki, podskakiwanie[2]
- odmiana:
- (1.1-2) zwykle lp,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik heca hece dopełniacz hecy hec celownik hecy hecom biernik hecę hece narzędnik hecą hecami miejscownik hecy hecach wołacz heco hece - (1.3-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik heca hece dopełniacz hecy hec celownik hecy hecom biernik hecę hece narzędnik hecą hecami miejscownik hecy hecach wołacz heco hece
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.3) szczwalnia, cyrk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: szczwalnia
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: naganka
- źródła:
- 1 2 3 Kopaliński W., Słownik mitów i tradycji kultury, Wyd. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1987, s. 362-363, ISBN 83-06-00861-8.
- ↑
Hasło „heca” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., t. 1, M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 395.