harmonizacja

harmonizacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌxarmɔ̃ɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [χarmõńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. wielogłosowe opracowanie utworu muzycznego

(1.2) muz. technika tworzenia współbrzmień akordowych

(1.3) rzad. zestrojenie elementów w harmonijną całość

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	harmonizacja
dopełniacz	harmonizacji
celownik	harmonizacji
biernik	harmonizację
narzędnik	harmonizacją
miejscownik	harmonizacji
wołacz	harmonizacjo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zharmonizowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harmoszka ż, harmonium n, harmonia ż, harmonijka ż, harmonika ż, harmonista mos, harmonistka ż, harmonijność ż, harmoniczność ż, harmonizowanie n, zharmonizowanie n

czas. harmonizować ndk., zharmonizować dk.

przym. harmonijny, harmoniczny, harmonizacyjny

przysł. harmonijnie, harmonicznie, harmonizacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) harmonization, harmonisation
• białoruski: (1.1) гарманізацыя ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) суладжаньне n
• francuski: (1.1) harmonisation ż
• hiszpański: (1.1) armonización ż
• interlingua: (1.1) harmonisation
• rosyjski: (1.1) гармонизация ż
• słowacki: (1.1) harmonizácia ż
• ukraiński: (1.1) гармонізація ż

źródła: