halte

halte (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈhaltə]

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp ter. oznajm. od halten

(1.2) lp rozk. od halten

odmiana:

(1.1-2) zob. halten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

halte (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kuleć, utykać

odmiana:

(1.1) å halte, halter, haltet, haltet lub å halte, halter, halta, halta

przykłady:

(1.1) Han halter på venstre bein. → On utyka na lewą nogę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: