hævn

hævn (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈhæwˀn]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zemsta

odmiana:

(1.1) en hævn, hævnen, -, -

przykłady:

(1.1) Det var en hævnakt. → To był akt zemsty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. hævne

przym. hævngerrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.duń. hæfnd < st.nord. hefnd

uwagi:

źródła: