gwintownik

gwintownik (język polski)

gwintownik (1.1) w uchwycie

wymowa:

IPA: [ɡvʲĩnˈtɔvʲɲik], AS: [gvʹĩntovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) narzędzie skrawające wieloostrzowe, służące do nacinania gwintów wewnętrznych; zob. też gwintownik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gwintownik	gwintowniki
dopełniacz	gwintownika	gwintowników
celownik	gwintownikowi	gwintownikom
biernik	gwintownik	gwintowniki
narzędnik	gwintownikiem	gwintownikami
miejscownik	gwintowniku	gwintownikach
wołacz	gwintowniku	gwintowniki

przykłady:

(1.1) Gwintowniki i narzynki to jedne z potrzebnych narzędzi w warsztacie ślusarskim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) narzynka

hiperonimy:

(1.1) narzędzie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gwint mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tap
• francuski: (1.1) taraud m
• hiszpański: (1.1) macho de roscar m
• nowogrecki: (1.1) κολαούζο n

źródła: