guzdrać się (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik zwrotny niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. pejor. robić coś powoli, wykonywać czynność przez dłuższy czas, niż powinna zajmować
odmiana:
(1.1) koniugacja I lub koniugacja IX[1], guzdram się / guzdrzę się[2][3]; lub
przykłady:
(1.1) Kto będzie się guzdrać z wydobyciem broni, temu napastnik w ogóle nie zostawi czasu na oddanie strzału[4].
składnia:
(1.1) guzdrać się z N.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ociągać się, zwlekać; pot. grzebać się, partolić się; śr.pol. burdać się, kustrać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. guzdrała m/ż, guzdralstwo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.pol. kustrać się[5]; nienotowane w źródłach staropolskich, jednak prawdopodobnie końcowo wywodzi się z prasł. *kustrati[6]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „guzdrać się” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „guzdrać się” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „guzdrać się” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Sztuka strzelania, „Dziennik Polski”, 2002-04-27, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  5.   Hasło „kustrać się” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
  6.   Hasło „guzdrać się” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.