grzmot

grzmot (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡʒmɔt], AS: [gžmot], ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) huk towarzyszący, wraz z błyskawicą, piorunowi

(1.2) silny huk

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. rub. pogard. o bardzo dużej, niezgrabnej kobiecie

(2.2) pot. niezgrabny, stary, często niepotrzebny przedmiot, np. zawadzający mebel

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grzmot	grzmoty
dopełniacz	grzmotu	grzmotów
celownik	grzmotowi	grzmotom
biernik	grzmot	grzmoty
narzędnik	grzmotem	grzmotami
miejscownik	grzmocie	grzmotach
wołacz	grzmocie	grzmoty

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grzmot	grzmoty
dopełniacz	grzmota	grzmotów
celownik	grzmotowi	grzmotom
biernik	grzmota	grzmoty
narzędnik	grzmotem	grzmotami
miejscownik	grzmocie	grzmotach
wołacz	grzmocie	grzmoty

przykłady:

(1.1) Po błyskawicy często następuje grzmot.

(2.2) Wyposażenie tego wynajętego mieszkania to same grzmoty.

składnia:

kolokacje:

(1.2) grzmot artylerii / eksplozji

(2.1) baba-grzmot

synonimy:

(1.1-2) huk

(2.2) kolubryna, landara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grzmienie n, odegrzmienie n, odgrzmienie n, odgrzmiewanie n, pogrzmiewanie n, przegrzmienie n, rozgrzmienie n, zagrzmienie n

zdrobn. grzmocik mrz

czas. grzmotnąć, grzmieć ndk., odegrzmieć dk., odgrzmieć dk., odgrzmiewać ndk., pogrzmiewać ndk., przegrzmieć dk., rozgrzmieć dk., zagrzmieć dk.

przym. grzmiący

związki frazeologiczne:

słuchać jak świnia grzmotu • gdy się grzmot w lipcu od południa poda, drzewom się znaczy szwank i nieuroda

etymologia:

uwagi:

(1.1) nie mylić z: piorun

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) peal of thunder; (1.2) boom
• arabski: (1.1) رعد
• białoruski: (1.1) гром m; (1.2) гром m
• esperanto: (1.1) tondro; (1.2) tondro
• galicyjski: (1.1) trono m
• hiri motu: (1.1) guba boiboi
• hiszpański: (1.1) trueno m; (1.2) estruendo m
• kaszubski: (1.1) grzmòt m
• łaciński: (1.1) tonitrus m, tonitruum n; (1.2) tonitrus m, tonitruum n
• niderlandzki: (1.1) donderslag m, donder m
• nowogrecki: (1.1) βροντή ż; (1.2) βροντή ż
• rosyjski: (1.1) гром m; (1.2) гро́хот m; (2.1) гром-ба́ба ż; (2.2) барахло́ n, ру́хлядь ż
• staroangielski: (1.1) þunor m
• szwedzki: (1.1) åska w
• tuvalu: (1.1) faˈtili
• ukraiński: (1.1) грім m; (1.2) грім m
• węgierski: (1.1) mennydörgés; (1.2) mennydörgés
• wilamowski: (1.1) dūner m
• włoski: (1.1) tuono m

źródła: