grynszpanik

grynszpanik (język polski)

grynszpanik (1.2)

wymowa:

IPA: [ɡrɨ̃w̃ʃˈpãɲik], AS: [grỹũ̯špãńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: grynszpan

(1.2) mikol. pot. Russula heterophylla (Fr.) Fri., gołąbek oliwkowozielony

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grynszpanik	grynszpaniki
dopełniacz	grynszpanika	grynszpaników
celownik	grynszpanikowi	grynszpanikom
biernik	grynszpanik	grynszpaniki
narzędnik	grynszpanikiem	grynszpanikami
miejscownik	grynszpaniku	grynszpanikach
wołacz	grynszpaniku	grynszpaniki

przykłady:

(1.1) Wystarczy krótka kąpiel w amoniaku, by ten grynszpanik z monety do końca usunąć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grynszpan m

przym. grynszpanowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. grynszpan + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: