grynszpan

grynszpan (język polski)

grynszpan (1.1)

grynszpan (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈɡrɨ̃w̃ʃpãn], AS: [grỹũ̯špãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. związek chemiczny, zasadowa sól miedzi i kwasu octowego, powstająca w wyniku korozji; zob. też grynszpan w Wikipedii

(1.2) niebieskozielony kolor grynszpanu (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grynszpan	grynszpany
dopełniacz	grynszpanu	grynszpanów
celownik	grynszpanowi	grynszpanom
biernik	grynszpan	grynszpany
narzędnik	grynszpanem	grynszpanami
miejscownik	grynszpanie	grynszpanach
wołacz	grynszpanie	grynszpany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) grynszpan francuski • grynszpan szlachetny • grynszpan szwedzki

synonimy:

(1.1) zieleń miedziowa, zieleń miedziana, hydroksyoctan miedzi(II), symbol. C₄H₈Cu₂O₆

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) śniedź

(1.2) zieleń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grynszpanowość ż

zdrobn. grynszpanik mrz

przym. grynszpanowy, grynszpanowaty

przysł. grynszpanowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Grünspan

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) verdigris; (1.2) verdigris
• baskijski: (1.1) gardinga, kuprits
• czeski: (1.1) měděnka ż
• esperanto: (1.1) verdigro
• francuski: (1.1) vert-de-gris m
• hiszpański: (1.1) cardenillo m; (1.2) cardenillo m
• ido: (1.1) verdigriso
• kataloński: (1.1) verdet
• niemiecki: (1.1) Grünspan m
• norweski (bokmål): (1.1) verdigris
• portugalski: (1.1) azinhavre m
• słowacki: (1.1) medenka ż
• szwedzki: (1.1) ärg
• włoski: (1.1) verderame m, verdigris m

źródła: