gruszka (język polski) edytuj

 
gruszki (1.1)
 
gruszka (1.2)
 
gruszka (1.3)
 
gruszka (1.4)
 
gruszka (1.5)
 
gruszka (1.6)
wymowa:
IPA[ˈɡruʃka], AS[gruška] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. owoc gruszy; zob. też grusza w Wikipedii
(1.2) przedmiot w kształcie gruszki (1.1) lub przypominający
(1.3) med. gumowy odsysacz w kształcie gruszki (1.1); zob. też gruszka (medycyna) w Wikipedii
(1.4) pot. samochód-betoniarka do transportu gotowego betonu; zob. też gruszka (do betonu) w Wikipedii
(1.5) hist. jedno z narzędzi tortur w kształcie gruszki (1.1)
(1.6) żegl. zob. gruszka dziobowa
(1.7) środ. sport. strzelectwo metalowy zaczep mocowany przy karabinie[1]
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Ta gruszka jest bardzo słodka i soczysta.
(1.3) W szpitalu gruszki do lewatywy ciągle potrzebne.
(1.4) Dziś wylaliśmy piętnaście gruszek betonu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) irygator
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. grusza ż, gruszeczka ż, grucha ż, gruszkówka ż, gruszyczka ż
przym. gruszkowy, gruszkowaty, gruszowy
związki frazeologiczne:
czapka gruszekgruszki na wierzbienie wszystkim gruszki, drugim jabłka[2]nie zasypiać gruszek w popieleni z gruszki, ni z pietruszkiwlazł na gruszkę, rwał pietruszkę, cebula leciała
etymologia:
uwagi:
zob. też gruszka w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owoce
tłumaczenia:
źródła:
  1. Monika Sobolewska, Słownictwo z zakresu strzelectwa sportowego w polszczyźnie współczesnej – wybrane zagadnienia, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 332.
  2. Katarzyna Bednarska, Rośliny w słoweńskiej, czeskiej i polskiej frazeologii, „Acta Unicersitatis Lodziensis”, „Kształcenie polonistyczne cudzoziemców” nr 17/2010, s. 211.