grodzieński (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ɡrɔˈʥ̑ɛ̇̃j̃sʲci], AS[groʒ́ė̃ĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.rozs. artyk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Grodna, związany z Grodnem[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krakowski czulent to nie jest dokładnie to, co grodzieński[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Grodzieńszczyzna ż, Grodno m, grodnianin m, grodnianka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „grodzieński” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Anis D. Pordes, Irek Grin Ich miasto. Wspomnienia Izraelczyków, przedwojennych mieszkańców Krakowa, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-840-5, s. 88