grodnianin
grodnianin (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Grodna[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Grodna, urodzona w Grodnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik grodnianin grodnianie dopełniacz grodnianinowi grodnian celownik grodnianina grodnianom biernik grodnianina grodnian narzędnik grodnianinem grodnianami miejscownik grodnianinie grodnianach wołacz grodnianinie grodnianie depr. M. i W. lm: (te) grodniany
- przykłady:
- (1.1) Gdy po paru minutach na miejscu zdarzenia zjawiła się milicja, wokół przeciwnika Łukaszenki zebrało się około 50 grodnian i kilku reporterów[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany grodnianin • szanowni / drodzy grodnianie!
- (1.2) rodowity grodnianin • grodnianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Grodno n, Grodzieńszczyzna ż
- forma żeńska grodnianka ż
- przym. grodzieński
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „grodnianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Rzeczpospolita, nr 10.13, Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
