grekofil

grekofil (język polski) edytuj

wymowa:: IPA: [ɡrɛˈkɔfʲil], AS: [grekofʹil], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. zwolennik, wielbiciel kultury greckiej, języka greckiego; przyjaciel Greków

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grekofil	grekofile
dopełniacz	grekofila	grekofilów^[1] / grekofili ^[2]
celownik	grekofilowi	grekofilom
biernik	grekofila	grekofilów / grekofili
narzędnik	grekofilem	grekofilami
miejscownik	grekofilu	grekofilach
wołacz	grekofilu	grekofile

przykłady:: (1.1) Symplicjusz uchodzi za grekofila.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. Grecja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:: pol. Grek + -fil

uwagi:

tłumaczenia:

bułgarski: (1.1) гъркофил m
francuski: (1.1) grécophile m ż

źródła:

↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
↑ Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=grekofil&oldid=8123968”