grænse
grænse (język duński)
edytuj- wymowa:
- Dania: [ˈgränsə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik
- (2.1) graniczyć
- odmiana:
- (1) en grænse, grænsen, grænser, grænserne
- (2) at grænse, grænse, grænsede, grænset
- przykłady:
- (1.1) Polens nordlige grænse er 524 km lang. → Północna granica Polski ma 524 km długości.
- (1.2) Hendes indignation kendte ingen grænser! → Jej oburzenie nie znało granic!
- (1.2) Jeg er meget tålmodig, men der er dog grænser…! → Jestem bardzo cierpliwy, ale istnieją przecież jakieś granice…!
- (2.1) I syd grænser Polen op til Slovakiet samt Tjekkiet. → Od południa Polska graniczy ze Słowacją i z Czechami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grænseland/grænseområde → pogranicze
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. begrænse
- rzecz. begrænsning w
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- dolnoniem. grensze < pol. granica[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „grænse” w: Christian Becker-Christensen (red. gł.), Politikens Nudansk Ordbog med etymologi, Politikens Forlag, Kopenhaga 2000, ISBN 87-567-6087-6.