gotlandzki

gotlandzki (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡɔˈtlãnʦ̑ʲci], AS: [gotlãncʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od Gotlandia

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język gotlandzki; zob. też język gotlandzki w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	gotlandzki		gotlandzka	gotlandzkie	gotlandzcy	gotlandzkie
dopełniacz	gotlandzkiego		gotlandzkiej	gotlandzkiego	gotlandzkich
celownik	gotlandzkiemu		gotlandzkiej	gotlandzkiemu	gotlandzkim
biernik	gotlandzkiego	gotlandzki	gotlandzką	gotlandzkie	gotlandzkich	gotlandzkie
narzędnik	gotlandzkim		gotlandzką	gotlandzkim	gotlandzkimi
miejscownik	gotlandzkim		gotlandzkiej	gotlandzkim	gotlandzkich
wołacz	gotlandzki		gotlandzka	gotlandzkie	gotlandzcy	gotlandzkie

przykłady:

(1.1) W jego sąsiedztwie znaleziono liczne obiekty pochodzenia skandynawskiego (gotlandzkie i szwedzkie), datowane na VIII/IX- koniec IX w.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gotlandia ż, Gotlandczyk mos, Gotlandka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) gotlandsk
• norweski (bokmål): (1.1) gotlandsk
• norweski (nynorsk): (1.1) gotlandsk
• rosyjski: (1.1) готландский
• słowacki: (1.1) gotlandský; (2.1) gotlandčina ż
• szwedzki: (1.1) gotländsk
• ukraiński: (1.1) готландський

źródła: