gorzałka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɡɔˈʒawka], AS[gožau̯ka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. przest. wódka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na tryumf po zwycięstwie napili się gorzałki i poszli spać z dobrym zdrowiem, cokolwiek podochoceni. (J. Kitowicz: Opis obyczajów za panowania Augusta III)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) gorzołka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gorzelnia ż, gorzelnictwo n
zdrobn. gorzałeczka ż
zgrub. gorzała ż
przym. gorzelniany, gorzelniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
od imiesłowu czasu przeszłego czas. pol. gorzećpalić się, płonąć < prasł. *gorěti, pierwotnie jakowódka palona[1].
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wódka
źródła:
  1.   Hasło „gorzałka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.