gonfalon

gonfalon (język polski)

gonfalon (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdobiona chorągiew noszona w orszaku lub procesji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gonfalon	gonfalony
dopełniacz	gonfalonu	gonfalonów
celownik	gonfalonowi	gonfalonom
biernik	gonfalon	gonfalony
narzędnik	gonfalonem	gonfalonami
miejscownik	gonfalonie	gonfalonach
wołacz	gonfalonie	gonfalony

przykłady:

(1.1) — Zwycięstwo nie jest pewne, dopóki ten gonfalon nie upadnie — powtarza z namysłem Saladyn.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) chorągiew, proporzec, sztandar

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gonfalonier mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.franc. gonfalon

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gonfalon, gonfalone
• francuski: (1.1) gonfalon m
• hiszpański: (1.1) confalón m
• kataloński: (1.1) gonfanó m
• niderlandzki: (1.1) gonfalon m
• portugalski: (1.1) gonfalão m
• starofrancuski: (1.1) gonfalon m
• włoski: (1.1) gonfalone m, confalone m

źródła:

gonfalon (język angielski)

a gonfalon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) gonfalon (rodzaj chorągwi)

odmiana:

(1.1) lp gonfalon; lm gonfalons

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gonfalone

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) standard

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gonfalone

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. gonfalon < st.franc. gonfalon

uwagi:

źródła: