golić (język polski) edytuj

 
fryzjerka goli (1.1) chłopca
 
cyrulik goli (1.1) mężczyznę
 
żołnierz goli się (2.1)
wymowa:
IPA[ˈɡɔlʲiʨ̑], AS[golʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ogolić)

(1.1) usuwać zarost lub owłosienie, tnąc je tuż przy skórze
(1.2) pot. przen. pozbawiać kogoś pieniędzy

czasownik zwrotny niedokonany golić się (dk. ogolić się)

(2.1) usuwać zarost samemu sobie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Panie fryzjer, pan mnie gol, a nie gadaj tyle.
(2.1) Codziennie rano przed wyjściem do pracy golę się.
(2.1) Z powodów religijnych nie wolno mi się golić.
składnia:
kolokacje:
(1.1) golić brodę / nogi / pachę / zarost / włoski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. goły nmos, golasek m, golas m, golenie n, golarka ż, golibroda m, golarz m
czas. ogolić, podgolić, podgalać, wygolić, wygalać, zgolić, zgalać, obnażać
przym. goły
przysł. goło
związki frazeologiczne:
przysłowie: jednemu szydła golą, a drugiemu brzytwy nie chcą[2]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „golić” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 295.
  2. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.