goździk
goździk (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bot. Dianthus[1], roślina ozdobna o różnokolorowych kwiatach; zob. też goździk w Wikipedii
- (1.2) kwiat goździka (1.1)
- (1.3) kulin. wysuszony pąk kwiatowy drzewa goździkowego, służący jako przyprawa; zob. też goździki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik goździk goździki dopełniacz goździka goździków celownik goździkowi goździkom biernik goździk goździki narzędnik goździkiem goździkami miejscownik goździku goździkach wołacz goździku goździki
- przykłady:
- (1.1) Wzdłuż płotu rosło kilka odmian goździków.
- (1.2) Zwyczajowym prezentem wręczanym z okazji Dnia Kobiet był goździk.
- (1.3) Do grzańca dodałem kilka goździków.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) bukiet goździków
- (1.3) paczka / torebka goździków • mielone goździki • herbata z goździkami
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. goździkowiec m, goździkówka ż, goździkowate nmos
- przym. goździkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carnation, pink, sweet william; (1.3) clove
- arabski: (1.1) قرنفل m; (1.3) كبش قرنفل m, قرنفل m
- azerski: (1.3) mixək
- baskijski: (1.1) krabelin; (1.3) iltze
- bengalski: (1.3) লবঙ্গ (labaṅga)
- białoruski: (1.3) гваздзіка ż
- bośniacki: (1.3) klinčić m
- chorwacki: (1.3) klinčić m
- czeski: (1.3) hřebíček m
- esperanto: (1.3) kariofilo
- estoński: (1.1) nelk; (1.2) nelk; (1.3) nelk
- fiński: (1.1) neilikka
- francuski: (1.3) clou de girofle m
- gudźarati: (1.3) લવિંગ n (laviṅga)
- hiszpański: (1.1) clavel m; (1.2) clavel m; (1.3) clavo m (de olor)
- kataloński: (1.3) clau ż
- niemiecki: (1.1) Nelke ż; (1.2) Nelke ż; (1.3) Gewürznelke ż, Nelke ż
- nowogrecki: (1.1) γαριφαλιά ż; (1.2) γαρίφαλο n; (1.3) γαρίφαλο n, μοσχοκάρφι n
- portugalski: (1.2) cravo-da-índia m
- rosyjski: (1.1) гвоздика ż; (1.3) гвоздика ż
- szwedzki: (1.1) nejlika w; (1.3) kryddnejlika w
- ukraiński: (1.1) гвоздика ż; (1.3) гвоздика ż
- węgierski: (1.1) szegfű
- wilamowski: (1.3) nǡliḱ m
- źródła:
