gny (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęczenie, zawodzenie, kwilenie
(1.2) hałas, wrzawa, szczęk broni, huk, pomruk burzy, wycie wiatru
(1.3) przen. lament, biadolenie, narzekanie

czasownik nieprzechodni

(2.1) jęczeć, zawodzić, kwilić
(2.2) hałasować, robić wrzawę, szczękać (o broni), huczeć, szaleć (o burzy), wyć (o wietrze)
(2.3) przen. lamentować, biadolić, użalać się, uskarżać się
odmiana:
(1) ett gny, gnyet, blm
(2) att gny, gnyr, gnydde, gnytt, gny! ; pres. part. gnyende, perf. part. -
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tjut, gnäll, kvidande
(1.2) buller, oväsen, stoj, larm, dån, sorl, brus
(1.3) jämmer, gnäll, klagan
(2.1) tjuta, gnälla, kvida
(2.2) bullra, väsnas, stoja, larma, dåna, vina, brusa
(2.3) jämra, gnälla, klaga
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gnyende
związki frazeologiczne:
fraza rzeczownikowa gnäll och gny
fraza czasownikowa gnälla och gny
etymologia:
uwagi:
źródła: